Marleen Sleeuwits

In haar werk verdraait Marleen Sleeuwits de waarneembare werkelijkheid, speelt ze met schaal en creëert ze optische illusies. Ze doet dit vanuit een fascinatie voor onopvallende plekken die we dagelijks passeren zonder ze echt te zien: kantoorruimtes, vliegvelden en ontvangstruimtes. Ze bewerkt onopvallende elementen uit de bouwkundige structuur en de gebruikte materialen en objecten, door ze te vergroten, te vermenigvuldigen, te schilderen of te beplakken.

Voor haar is het een manier om even losgeschud te worden van de omgeving die we meestal voor lief nemen. In veel van haar recente werk zoekt ze naar manieren om de scheidslijn tussen foto, ruimte en ruimtelijk object te verkleinen.

Haar foto’s bieden geen venster op een wereld waar je doorheen naar buiten kijkt. Het werkt eerder andersom: ze creëert een wereld die zich opdringt, doordat die de ruimte volledig overneemt. Zo tast ze de grenzen af tussen twee- en driedimensionaliteit, tussen fotografie en het ruimtelijke. Waar in haar werk een ruimtelijk object een zekere platheid krijgt, begint het platte vlak van de foto juist een ruimtelijke vorm aan te nemen. Het draait voor haar om de voortdurende vertaling van ruimte naar foto en andersom.

Marleen Sleeuwits - Ongoing Series of False Ceilings

Een samenwerking tussen Atelier Rijksbouwmeester en Nest in het Paleis van Justitie.

Externe locatie

Let op: deze tentoonstelling vindt niet plaats bij Nest, maar bij het Paleis van Justitie in Den Haag. De tentoonstelling is van buitenaf het Paleis te zien.

Curator
  • Daphne Verberg

In wat voor omgeving en decor speelt ons leven zich af en hoe verhouden wij ons hiertoe? Systeemplafonds, luchtroosters, tapijttegels – materialen die we dagelijks zien, maar zelden écht opmerken. Ze bepalen in hoge mate hoe we ruimtes ervaren waar we veel tijd doorbrengen, zoals kantoren, scholen en winkels. Uniform, anoniem, en van tijdelijke aard.

In haar nieuwste serie richt Marleen Sleeuwits zich op het systeemplafond in het bijzonder. Ze is gefascineerd door het materiaal, omdat het op grote schaal worden toegepast en een grote invloed heeft op de beleving van alledaagse plekken. Het is uitermate goedkoop, maar soms wordt er een structuur op toegepast zodat ze op dure natuurproducten zoals marmer lijken. Naast foto’s, maakte zij met mallen en afgietsels reproducties van systeemplafonds. Deze technieken hebben voor haar duidelijke overeenkomsten met fotografie – beide maken een reproductie van een oppervlakte, die oneindig kan worden gereproduceerd. Het resultaat is een spel tussen origineel en kopie, tussen tastbaarheid en illusie. Wat is ‘echt’ als het materiaal zelf al een imitatie is?

Met deze presentatie stelt Marleen Sleeuwits vragen over de levensduur van deze tijdelijke materialen. Waar eindigen die nadat ze worden afgedankt? Daarnaast bevraagt ze de invloed van deze materialen op hoe wij ons gedragen en wat wij ervaren. Het uniforme en anonieme karakter is als een façade, een decor. Hoe verhouden wij ons tot het kunstmatige en het reproduceerbare in onze omgeving?

Marleen Sleeuwits is de derde in een serie van acht kunstenaars met een solopresentatie in het Paleis van Justitie, en is gecureerd door Daphne Verberg. De tentoonstellingen komen voort uit een samenwerking tussen Atelier Rijksbouwmeester en Nest. Lees hier meer over deze samenwerking.

Mede mogelijk gemaakt door
  • Logo_rijksoverheid.svg.png